ჩემო , ჩემო სანატრელო,
ოდესმე დიდი ყოფილა საქართველო.
ყოფილა დავით მეფე – აღმაშენებელი,
ყოფილან ოპიზრები – გასაშტერებელი;
ყოფილა მოდრეკილი, ყოფილა ცურტაველი,
რასაც მოჰყოლია შოთა რუსთაველი…
ჩემო მიმინო და ჩემო ,
დიდი ყოფილა საქართველო.
ყოფილა ნიკოფსით დარუბანდამდე
გაჭენებული და ;
რტოებგაშილი და
ყოფილა ორ-ზღუას-შუა
ფიე, საქართველოს ჰყოლია ვასლები!
თამარს უკრეფია სულ ოქროს ვაშლები!
ტევრი ისე გვიზარდია,
რომ გავმზადებულვართ ახალ ბიზანტიად.