რა ლამაზი ხარ მთის ,
გუდამაყარო ტიალო,
მაღლითკე აწვდილო,
მთებიანო და ტყიანო.

დილით ბალახო,
სიცივე ბარაქიანო,
არაგვო,
ქვებიანო და კლდიანო.

ზემოთ არწივი ,
ხევ-ხუვებს გაივლიანო,
მიდამოს,
ბოდიშსაც არ იხდიანო.

მაღლა ცხვარ ძროხა შეფენილთ,
ქვებსაც კი ,
დედა დასტირის თავის შვილს,
ქვები გულ-მკერდზე რბიანო!!!